خالده تحسین

پرنده‌های گرسنه،
نشان فصل سرد را بر جبین دارند
و درختان برهنه،
دیگر پناه شان نمی‌دهند
این‌جا،
همه مهاجرند
همه سرگردان
و همه نگران
دست‌هایم را از پنجره، بیرون می‌کشم
و دانه‌های مهربانی روز را
آرام آرام
برای شان می‌ریزم