ابراهیم امینی

کابل اگر حتا اتاق کوچکی باشد
کابل ولو بازیچه های کودکی باشد

من دوستش دارم - ولو در پشت این دیوار
با دست مردم دست های او یکی باشد-

کابل! تو خوبی، من بدم اما در این دوران
آدم نباید به رفیقش متکی باشد

حالا تو خیلی بی قراری بین دستانم
می خواهی آدم در کنارت اندکی باشد؟!

خوش حالی این گام های روستایی را
حس کن، نگو این برگ بادآورده کی باشد؟

بگذار بر رویم نیارم روزگارت را
بگذار بر رویم نسیمت تاسَکی* باشد

من با تو ام، من در تو ام حتا اگر سهمم
از تو، در این دنیا لحاف و دوشکی باشد

ابراهیم امینی