|
فریده انوری، در ۲٦ ثور ۱۳۲٦ خورشیدی، در یک خانوادۀ روشنفکر در باغ نواب
شهر کابل به‌دنیا آمد. در لیسه زرغونه درس خواند و در سال ۱۳۴۳ خورشیدی
فارغ‌التحصیل شد. سپس، در سال ۱۳۴۴ وارد فاکولته ادبیات پوهنتون کابل شد و
در رشتۀ ژورنالیزم به تحصیل پرداخت. هنوز تحصیلاتش به پایان نرسیده بود که
در سال ۱۳۴٦ خورشیدی (۱۹٦٧ میلادی)، به همراه پدر به ایالت متحده آمریکا
رفت و تحصیلات خود را در دانشگاه «لیندن‌ود»در شهر سنت چارلز ایالت میسوری
به پایان برد.
فریده انوری هنوز دانشجو بود که در سال ۱۳۴۵، کریم رویینا، مدیر عمومی
برنامه‌های رادیو افغانستان، استعداد وی را در گویندگی کشف کرد و این اغاز
همکاری فریده انوری با رادیو کابل بود. بدین ترتیب، او به‌عنوان تهیه‌کننده
و گرداننده‌ی برنامه‌ی ادبی «از هر چمن ثمنی» و گویندۀ برنامه‌های ادبی
«سرود هستی» و «ترازوی طلایی» که برنامه‌های «نقد ادبی» و «بازشناسی خبرگان
هنر و ادب» بود، در رادیو افغانستان مشغول به‌کار شد. در پایان همان‌سال،
همراه با دکتر اکرم عثمان، مسعود خلیلی و اقلیما مخفی، در برنامه‌ی
«زمزمه‌های شب‌هنگام»، به دکلمه‌ی اشعار پرداخت.
در سال ۱۳۵٠، زمانی‌که از دانشگاه «لیندن‌ود» فارغ‌التحصیل شد، به کشور
بازگشت و به‌عنوان تهیه‌کننده‌ی برنامه‌ی «مجله‌ی رادیویی» در دفتر هنر و
ادبیات رادیو افغانستان استخدام شد.
در سال ۱۳۵۱، به‌عنوان مدیر روابط فرهنگی رادیو افغانستان منصوب شد و در
سال ۱۳۵۳، مدیریت عمومی هنر و ادبیات این رادیو را بر عهده گرفت. و در
همان‌سال، در کنفرانس بین‌المللی سال جهانی زن که در قاهره برگزار شد و
هم‌چنین در جشن هنر شیراز شرکت کرد، و سخنگوی هیأت اعزامی افغانی بود. در
سال ۱۳۵۵، تهیه‌کنندگی و گردانندگی برنامه ترانه‌ها و سخن‌ها را بر عهده
داشت. در پایان این سال، برای دریافت مدرک فوق لیسانس، به امریکا رفت و در
رشتۀ ژورنالیزم رادیو و تلویزیون، در دانشگاه نیویورک به تحصیل پرداخت.
در سال ۱۳۵٦، دوباره به‌عنوان مدیر هنر و ادبیات رادیو به‌کار گماشته شد و
برنامه کاروان ابریشم را برای معرفی متون کلاسیک و آثار معاصر ساخت.
هم‌چنین در این سال، برای نخستین‌بار، در افغانستان، دکلمه اشعار مولانا
جلال‌الدین بلخی و خواجه حافظ شیرازی و حمید مصدق را به‌صورت نوار ضبط
(نوار کاست) از طریق افغان موزیک منتشر کرد.
در سال ۱۳۵٧، به تهیه برنامه‌های تلویزیونی «پاسخ چیست؟»، «مشغلداران هنر»،
«شهر هنر»، «مجله‌ی تلویزیونی»، «هفت اورنگ»، «هزار و یک شب» و دکلمه اشعار
مولانا پرداخت. در این سال، برای تهیه سریال‌های تلویزیونی به بلغاریا سفر
کرد و در سال ۱۳۵٨، در فستیوالهای سینمایی مسکو، چک و لایپزیگ، در آلمان
شرقی شرکت ورزید.
فریده انوری، پس از اشغال نظامی افغانستان توسط ارتش سرخ شوروی سابق، در
سال ۱۳٦۱، افغانستان را ترک کرد. در سال ۱۳٦٢، هنگامی که در هندوستان مهاجر
بود، به ضبط و نشر دکلمه‌ی اشعار مقاومت پرداخت. بین سال‌های ۱۳٦٧ تا ۱۳٧٠،
مدیر مسئول ماهنامه‌ی خراسان بود و متصدی نشرات «افغان سنتر» در شهر
کلرمونت در ایالت کالیفرنیا. در سال ۱۳٧٢، در نشر روزنامۀ انیس برون مرزی،
که همزمان در آمریکا، کانادا، آسترالیا و هلند منتشر می‌شد، با حسن نایل
بیات، دکتر اسدالله شعور و راصح همکاری فعال داشت. بین سال‌های ۱۳٧٢ تا
۱۳٧٦، در کالیفرنیا، برنامۀ رادیویی «نقش‌های جاودان» را به پیش می‌برد و
در سال‌های ۱۳٧٦ تا ۱۳٧۹، نخستین برنامه‌ی رادیویی ٢۴ ساعته‌ی افغان‌ها را
در لس‌آنجلس و سان‌فرانسیسکو راه‌اندازی و نشر کرد.
در سال ٢٠٠۱ میلادی، فریده انوری، پس از سقوط طالبان، در اجلاس زنان
افغانستان در بروکسل پایتخت کشور بلژیک شرکت کرد و از سال ٢٠٠٢ تا ٢٠٠٧،
گرداننده‌ی برنامه‌های فرهنگی رادیو آزادی در پراگ مرکز جمهوری چک بود۹
از سال ٢٠٠٧ تاکنون، فریده انوری در آمریکا زندگی می‌کند و هیچ‌گونه فعالیت
فرهنگی با رسانه گروهی نداشته است.
|
