نصیرمهرین

(عکس منسوب به هبت الله از صفحه ی پشتوی تارنمای بی بی سی، 15 اگست 2023ع. است)
 

روز اول عید رمضان، مطابق خوی و سنت دیرینه ی مذهبی - اجتماعی، زمینه یی را فراهم نمود که تعدادی از مردم به مبارکباد آن بپردازند، بخشی به خاموشی سخندار روی بیاورند و تعدادی هم بگویند: با کدامین دل خوش و برای کی مبارکباد بگویم.
در این میان، مطابق پیشی بینی و انتظار، برای پیروان و دارنده گان قرائت های گوناگون سیاسی از اسلام که دین برایشان بهترین دستاویز تحقق اهداف سیاسی و اقتصادی است، بازهم فرصتی ایجاد شد که گفتنی های تکراری و یا ناگفته هایی را ابراز کنند.
گروه طالبان هم سخنانی شخصی را انتشار دادند که در رأس آنها قرار دارد، امیرالمؤمنین آنها است، اما چهره اش را نشان نمدهد. امیرالمؤمنینی که تعدادی ملا و طالبچه وی را افزون بر پاکستان- امریکا و... پذیرفته اند، ولی در راستای سنت استبدادی، آن پذیرفته را باید همه بپذیرند. یعنی وی به عنوان امیرالمؤمنین تمام اجزای جامعه شناخته شود. دلیلی را هم که می آورد، مانند هر مبلغ و سخنران جای های حساس، مانند راندن وسیله ی ترانسپورتی در جاده ی یکطرفه است. کسی را توان و یارای آن نیست که در مقابل وی ایستاده شود و اندک پرسشی را مطرح کند. چه رسد به بحث و ابراز سخنان مخالفت آمیز. حتا در خارج کشور، چنین کارکردی را میتوان گواه بود. یگانه مورد استثنایی را که من شاهد بودم، چند هفته پیش در هامبورگ در مسجدی هنگام فاتحه اتفاق افتاد. شخصی که در پشت بلند گو قرآن خواند، به آن بسنده نکرد، تا حدودی دستور ماآبانه گفت که بنشینید وگوش بدهید که چند سخن با شما دارم. ازسایر اوامر دل آزارش میگذرم، واکنش کم مانندی را می آورم که شخصی با صدای بلندگفت که ما اینجا برای آن آمده ایم که برای فاتحه داران ابراز تسلیت بگوییم و دعایی بکنیم، اما این ملا صاحب چیز های نصحیت آمیز خود را میگوید... دقایق بعد ملای کم تجربه بر آشفت، اما خاموشش کردند و کاری خطر آور در پی نداشت. زیرا اینجا هامبورگ است و موانع حاضر.
پس از این گپ ها و در واقع اشاره به دشواری هایی که در وطن بیداد میکند، و پذیرنده توجیه و ترحم است، چه کسی در قندهار، میتواند چیزی بگوید. وقتی که این سخنان از نام ملاهبت الله آخوندزاده انتشار یافت:
"من حدود خداوند را اجرا می کنم."
مواردی هم از آن "حدود" وضاحت یافت. مانند ستم بر زنان، حد، قصاص، شلاق، تنبیه و...
هبت الله از بیست سال انتحار و انفجارعلیه "کافران" دفاع کرد و تداوم آنرا برای "مجاهدین" و آینده تاکید.
بازهم میگویم که آنجا توان طرح پرسش اشکار و یا مطرح کردن پرسش هایی که در سینه ها رنج می برند، میسر وسهل نیست. حتا خبرنگاران امکان دیدن او را ندارند. اما روی سخن را به لابی ها، به مدافعان خارج نشین آن نماینده خدا در افغانستان؟! می آورم و می پرسم:
- اپارتاید بی مانند جنسیتی علیه زن، خواهر، دختر هموطن، چه نیازی به حکمرانی و تطبیق احکام اسلامی هبیت الله ِ شما دارد؟
- آن همه زندانی، شکنجه های وحشیانه، تجاوز جنسی، جبر بیکاری، کوچ دادن، جزیه ستانی، تبعیض قومی، زبانی، تحمیل فقر، بی نانی، محروم کردن از حق بازنشسته گی، دروغ گویی، مزدوری به بیگانه، فروش مواد خام دلخواه به پاکستان و... در واقع بی امنی؛ همزمان با دریافت جیره از امریکا و منابع دیگر سرپوشیده، از کجای نیاز تطبیق "حدود خداوند" و آنهم به وسیله ی ستمگرترین وجاهل ترین گروه می آید وچرا؟
مردمان رنجدیده ی میهن ما که نشانه های بسیاری از تیرِ جفاها و گونه های استبداد دارند؛ مدعیان تطبیق حدود و احکام خداوند را اندک ندیده اند. حتا در گذشته امیر عبدالرحمن ستمگر و ظالم چنین ادعایی را داشت. چند دهه ی پسین چه آنانی که با تطبیق "صد در صد اسلام" کابلیان را به خاک و خون نشاندند و چه آنانی که با نماد بلند منزله ها، فربه شدند، زر اندوختند وبه فسادگستری و مافیا بازی در جامعه شهرت یافته اند، از این ادعا ها کم نداشته اند. ادعای طالبان وهبت الله، از آن نمونه ها و آغشته با زشترین تبعیض ها و جهالت آمیزی اش، ملیون ها انسان را در لب پرتگاه نابودی و مرگ جمعی برده است.
لابی ها، پایکوبان محافل خوش رقصی به جنایات طالبان، پاسخ شما چیست؟
شمایی که خداباور بودید و یا نبودید، شمایی که از حقوق زنان میگفتید، واز... مگر نه این است که از آغاز خوی وعادت پشتیبانی از چنین ستمگران را دارا بوده اید؟
چرا رهبر کنونی و دیده ناشده ی شما، وعده ی بیشتر شکنجه و آزار ملیون ها انسان را میدهد و شما اشکارا و یا پنهانی از آن دفاع می کنید؟
و اما این را نیز باید گفت که مردم آگاه می شوند. نپذیرفتن ادعای جفاکاران، بسته گی به این آگاهی دارد که این ادعا های را فریبکارانه را بشناسند. ادعای اجرای احکام خدواند، در برابر واقعیت احکام پاکستان و دیگران بر طالبان رنگ می بازد.
ملاهای ستمگر و اشغالگر بروند کار کنند، اما حق ندارند افغانستان را به عنوان اسارتگاه و شکنجه گاه ملیون ها داشته باشند.
***