آرش آذیش 

کنار تو بودن استعاره ی
سرشارِ بهار شدن
گوش سپردن
به آهنگ صدایت
شنا در شط شعر
لبخنده های تو
بال های
کارساز برای پرواز
در اوج های
غزل و آواز

چنان شفاف و پاکیزه ای
که نیازی نیست
با هیچ سنجه ای
داوری شوی

ترا نمی شود ترانه خواند
که خود منظومه ای عظیم
سرشار از عشق
و درخشان ترینِ واژگانی

تو باشی خاموشی هم
پر از موج های رازورانه
بودن ات بهانه ی
بارانِ شعر های
عاشقانه می شود

تو درخشش آفتاب
عاطفه هایی غزلبانو !

آذیش