خالده تحسین

تمام حافظه‌ی ذهن من، ز تو پر شد
نه ذهن من که همه‌ روح و تن، ز تو پر شد

ز یاد لحظه و ساعت، ز یاد هفته و ماه
ببین که دامن عمر سخن، ز تو پر شد

کتاب کوچک قلبم، کتاب خاطره‌ها
نگاه شبنمی‌یی این چمن، ز تو پر شد

پری ز ملک وجودم، به آسمان برخاست
فضای گل‌گلی پیرهن، ز تو پر شد

ز باغ خانه گذشتم، ز باغ گوشه‌ی دور
نگاه پر تپش نسترن، ز تو پر شد

سری زدم به خیابان، سری زدم به هوا
نه نسترن که دل یاسمن، ز تو پر شد

ببین که سینه‌ی کابل، ببین که دره‌ی عشق
ببین که ملک بناپارت و کن، ز تو پر شد

تو بارشی و دل من، گلاب تشنه‌ی سرخ
تمام خاطر تنهای زن، ز تو پر شد

به هرکجا که رسیدم، به‌ هرکجا با تو
حتا بحیره‌ی مانش سخن،ز تو پر شد

در امتداد تپیدن، در امتداد زمان
گلوی خسته‌ی این انجمن، ز تو پر شد