نصیرمهرین

می بینیم که گروهی بی باور به علم و دانش، به ابزار معنوی – ذهنی، بازدارنده ی جامعه از سیر رشد و رفع نیازمندی های مادی ومعنوی مردم ستم دیده ی افغانستان مشغول می باشند. اما فراموش نمی کنیم که همین گروه و هم نظران و هم اندیشان آن، استفاده از ابزار مادی، فراورده های علمی و فناوری های پیشرفته را کنار ننهاده اند. استفاده از تلفون، تلویزیون، ماشین ها و گونه های مختلف ابزار جنگی و... روزانه طرف استفاده ی اعضای جنایتکار آن است.

در واقع هنگامی که از جهالت آنها یاد می کنیم، گروهی پیش چشمان ما ظاهر می شود که در برابر انسان، انسانیت و ملزومات و نیاز های آن، رویکرد و رفتار عقب مانده دارد. رویکرد و رفتاری که وحشی های بی خبر از همه چیز و همه جا متفاوت است. این گروه به رغم بینش و نگرش جاهلانه وعلم ستیزش، دارنده ی این مهارت شده است که از امریکا سلاح سرکوب را ماهرانه تحویل بگیرد و برای استفاده از آنها و خوردن نان و آب، از دریافت پول هفته وار دریغ نکند. این موضوع را حامیان و رام کننده گان گروه طالبان نیز میدانند. اما آنها امکانات و وسایل تأثیرگزاری و سمت وسودادن این گروه در مسیر اهداف رهبردی را دارند. از زمان "پیمان دوحه" چنین تضمینی را هم گرفته اند که در عمل در حق مردم افغانستان در تداوم جفا های امیر عبدالرحمان خانی هر جنایت، نسل کشی، تحقیر وتبعیض جنسیتی و فجایع دیگر را می توانید انجام دهید، اما نزد ما (امریکایی ها) سرخم بمانید. کاری که امیر عبدالرحمن سفاک در برابر مردم با پذیرش اهداف بریتانیه یی انجام میداد.

از بُعد جهالت این گروه گفتیم. مضمون و محتوی فکر و ذکر و کار کردهای آنها در پیوند با نیاز های مردم افغانستان، جاهلانه و عقب رونده است. یکی از آن عناصر طرف توجه که در تاریخ آن سر زمین شناخته شده است، استفاده از ابزار دینی و مذهبی می باشد. مردم را با ساختن مسجد و مدرسه هایی می فریبند که پرورش یافته گان در دل آنها، بار دوش جامعه اند و مستعد با مزدور منشی به پاکستان و سایر کلانتر های زورمند.

ساختن مسجد فاروق وردک دزد و خاین به معارف را از یاد نبرده دیم که اکنون مدرسه سازی و از جمله مسجد سازی تروریست مشهور"حقانی" از پول امریکا و با ادعای "سازنده ی کشور" تبلیغ می شود.
این ترفندها سزاوار افشأ می باشند. ادعا و واکنش های آن زمان را گاو خورده است که حد اقل اعتراض بر تاجران دین و مذهب با مرمی و شمشیر روبرو می شد و فحاشی های بسیار. افشأ این ترفند های تبهکارانه و یا خاموشی در برابر آنها، مرزهای روشنفکری ونا روشنفکری دارنده ی ریگ در کفش، در چهره ی لابی های طالبان را وضاحت میدهد.
جهالت این گروه در همه ابعاد آن، آسیب های سخت نگران کننده را در پی دارد که سزاوار مخالفت ومقاومت است.
این مسجد سازی های خاینانه با منظور شست و شوی مغز و آماده کردن نسلی دنبال می شود که به افکار و پرورش های متفاوت برای بهزیستی و انسان خویی نیاز دارد. در این مدرسه ها ومسجد ها، ضدیت با علم ودانش، کینه ورزی و نفرت پراگنی، آماده سازی کودکان و جوانان برای کارکرد های تبهکارانه تبلیغ می شود.

این مسجد ها، غیر از آن مسجد هایی اند که دور از انگیزه های سیاسی، با دیوارهای گلی، آباد می شدند و کسی را هم به اجبار وادار داخل شدن به آن نمی نمودند.

***