|
حامد کرزی رئیس جمهور دست نشانده ی پیشین، روزسه شنبه هفتم قوس(1402
خورشیدی 28 نوامبر2023) طی یک مصاحبه با خبرگزاری کیودوی جاپانی، سخنانی را
بر زبان آورد که بار دیگر در این مرحله از فعایت های خیانت آمیز وی نیز مهر
تایید نهاد. از جمله:
«ما دیگر خواهان درگیری بیشتر در کشور نیستیم، درگیری وضعیت را بدتر از
امروز خواهد کرد.»
همچنان افزوده است «که دیگر طرفدار فروپاشی رژیم‌ها در افغانستان نیست،
بلکه خواهان اصلاح سیاست‌ها است.»
چند مورد طرف توجه قرار کمی دهیم:
این "ما" کرزی در پرده ابهام است. او در خفا و در وضعیت اعلان ناشده، ممکن
است، سخن گروهی را بر زبان آورده باشد که درتمامی خیانت های ضد مردمی و ضد
کشوری دستیار و شریک جرم این خائن بودند. اما اگر او با این"ما" گفتن، قصد
دارد که از مردم افغانستان سخن بگوید، بهتر آن است که دهن ببندد.
او از عدم نیاز درگیری با طالبان صحبت میکند. اما واقعیت چیست؟
واقعیت این است که گروه جنایتکار طالبان همه روزه به درگیری علیه مردم، با
گونه های تبعیض، تبعیض جنسیتی، تبعیض قومی، تبعیض زبانی وبا خشونت هار دامن
میزنند. این خائن ملی اما در افشأ سرکوب های خونین طالبان، به رفتار ننگین
و بیرحمی آنها علیه زنان و بقیه فجایع آنها چشم و دهن بسته دارد. در واقع
این گروه جنایتکار وعقب مانده ی طالبان است که با تمامیت خواهی و کارکرد
ستمگرانه، واکنش بر انگیز و مقاومت آفرین شده است. حیات وحشت آمیز طالبان
در گذشته وحال نشان داده است که با فرهنگ تحمل، با سخن شنیدن و استدلال،
حتا با ابراز اندک نارضایتی بر زنان و مردان تاخته، آنها را شکنجه داده و
یا ترور کرده است.
مسلم است، در کشوری که امکان تعاطی افکار و اندیشه و زمینه های مبارزات
مسالمت آمیز وعلنی میسر باشد، خرد ورزی سیاسی به آن عطف و احترام میکند.
اما در اوضاعی که افغانستان امروز قرار دارد، از چشم هیچ انسان با وجدان
پنهان نمی تواند بماند که گروه طالبان جز تمامیت خواهی، قهر، شکنجه، ترور،
تحمیل جهالت و تحمیل انواع تبعیض، با استدلال و رفتار مسالمت آمیز گسسته
است.
اما چرا این خاین دراین اوضاع چنین یاوه هایی را سر میدهد؟
قراین نشان میدهند که با گذشت دوسال از تحویل دهی قدرت به طالبان، صف بندی
های جدیدی در حال شکل گرفتن اند. در این راستا، کمک رسان ها و تحویل دهنده
گان قدرت به طالبان(طالب پرستان حکومت کرزی و اشرف غنی) با منافقت و شیطانت
سیاسی، برای طالبان لابی گری نموده و نزدیکی های جدید را شکل میدهند.
در سوی دیگر، تجارب بیش از دوسال پسین هم نشان داده است که مخالفان ستمگری
و تبعیض این گروه تروریست، قلم و قدم برمیدارند. این روند میرود به سوی شکل
گیری نهادهایی که منطقاً طالبان را نمی پذیرند. در برملایی چهره ی جنایت
بار طالبان، گام های آنان، آن سر در دست نهادن های دختران و زنانی که بر
ستمگری و وحشت طالبان بدون وقفه خروشیده اند و پیکارهای از روی ناگزیری
مسلحانه همه وهمه به سوی سمت می یابند که برای طالبان مزاحمت آمیز و خطرآور
است.
گواه موقف دیگری نیزهستیم. پاکستان، حکومت های عربی مدافع طالبان و کشورهای
غربی، از یکسو در عمل در جهت تقویه و تحمیل این گروه مشغول استند، اما از
سوی دیگر به دلیل بازتاب چهره منحوس این گروه در رسانه ها و رام کردن بیشتر
درمسیر تحقق اهداف پرمخاطره ی منطقه یی زیر نام "تعامل" در واقع در بحران
شناسایی رسمی آن به سر می برند. بازتاب حسساسیت ها علیه حضور یک طالب
جنایتکار در هالند والمان، با این مصاحبه بی ارتباط نیست. بارها شنیده شده
است که گروه طالبان مصاحبه هایی را با وی ویا شریک جرمش عبدالله عبدالله،
به دلیل نبود نیاز ومنفعتی اجازه نداده است. اما این بار طوطی را به سخن
آوردند.
در چنین موقع است که لابی های طالبان، مانند زلمی خلیزاد خاین و کرزی
وامثال آنها محیلانه ترین سخنان را در حفاظت طالبان بر زبان می آورند.
نمونه ی برخورد با زنان را درکشور بنگریم. امروز که افکار و رفتار طالبان
در سطح جهان، موازی با همه تروریست های زن ستیز، ننگین ترین چهره ضد انسانی
را به نمایش نهاده است، لابی های طالبان با بیشرمانه ترین چهره و "دلایل"
سعی میکنند، حضور خطر واقعاً موجود و روزانه را کاهش بدهند.
افزون بر اینکه این خاین سخنگوی چنین موقعیت بحران الود طالبان می شود،
پیشینه طالبان دوستی وانچه را به عنوان خیانت در حق ده ها هزار جوان یاد می
کنیم، در کارکرد وی دیده ایم.
مگر همین خاین نبود که ترورهای طالبان را نوازش و رونق داد تا آن خاین "مغز
متفکر" در نماد وعده ی "ایسکریم"، طالبان پروری گسترش و عمق داد.
مگر فارسی ستیزی به عنوان یک برنامه ی بسیار زیانمند، در زمان ریاست همین
خاین و در چهره ی "کریم خرم" متعصب و جاهل، در دستور کار نبود؟
مگر زن ستیزی، از سوی طالبان و هم اندیشان آن در زمان همین خاین بلندگوها
را در اختیار نداشتند؟ وی همه را میدید. از همه اوضاع خبر داشت، اما به
دلیل علایق و دلبسته گی های قومی و در سایه لزوم دیدهای ماموریت دهنده گان،
اوضاع را به سوی وضعیت کنونی سمت داد.
ازاینرو این سخنان خیانت آمیز وی در مخالفت با ضرورت سرنگونی یک گروه وحشی،
دقیقاً در تداوم هواداری های پیشین و دلبسته گی جاری اش ناشی می شود.
سالها پیش را به یاد می آورم که نظر به خواهش جناب ایشرداس ناشر گرامی کابل
ناتهـ با یک تن از پسرانم و زنده یاد نصرالله محمودی رفتیم به منزل هنرمند
عزیز زنده یاد ماستر رتن چند قندهاری برای یک مصاحبه. پس از ختم صحبت ها
پیرامون هنر موسیقی، صحبت از دشواری هایی شد که در برابر برادران سیکهـ و
هندو باور بیداد میکرد. زنده یاد ماستر رتن چند قندهاری گفت، امید است
دیدار نماینده گان ما با رییس جمهور کرزی در کابل نتیجه بدهد.
من گفتم، کرزی کاری به نفع آنها نمی کند، زیرا چارچوب اعمالش تشخیص شده
است، وی طالبان را برادر میخواند و رضایت آنها را ارج میگذارد، به دشواری
های برادران سیکهـ و هندوباوران توجه نمی کند.
کرزی در مصاحبه هفتم قوس هم در ادامه خیانت های بزرگی که با آنها آغشته
است، از طریق کمک به طالبان، پنهان کردن چهره ی گروهی که منبع و منشأ وضعیت
دشوار است، وظیفه ی لابی گری اش را انجام میدهد.
29 نوامبر2023
|
