کابل ناتهـ، Kabulnath
سخی راهی
ای زن ای مظهر شکوه حیات ای درخشنده گوهر هستی ای مقد سترین الاهه ی عشق ای بهشتی ترانه ی مستی ای زن ای مایه ی سعادت ما آیت رحمت خدایی تو ای که در صورت و به سیرت خویش همچو آیینه بی ریایی تو مهر تو همچو خون گرم و روان پاک و تابنده در تنم جاریست من که پرورده ام به دامن تو دلم از هر چه غیر تو عاریست ای زن نام مادر به شان تو زیباست ای که شهکار خلـقت بشری بی تو این زندگانی بی معنا ست
بالا
دروازهً کابل
الا
شمارهء مسلسل ۴۴۰ سال نــــــــــــــــــوزدهم سنبله / میزان ۱۴۰۲ هجری خورشیدی شانزدهم سپتمبر ۲۰۲۳
