کابل ناتهـ، Kabulnath
شکیلا شعله
بخوان مرا تو به سمت بهار ناجویت به حسرت تو پلنگ عجیب میمیرم چه شد که یاد تو افتاد بچه آهویت تو آب هستی و پیچان و مست میگذری منم کویر عطشناک بر لب جویت چقدر گفته و ناگفته در دهانت ماند ز بس که بوسه زدم بر لبان خوش‌بویت بیا که باغ لبم جشن بوسه می‌خواهد بیا که سر بگذارم به روی بازویت خمار چشم ترت مست ناله ها بکند خم شراب توام، رخ بکن به این سویت شکیلا شعله
بالا
دروازهً کابل
الا
شمارهء مسلسل ۴۳۸ سال نــــــــــــــــــوزدهم اسد/ سنبله ۱۴۰۲ هجری خورشیدی شانــــــزده اگست ۲۰۲۳
