صنم عنبرین

بهار آمد ولی از عشق یادی نیست
به لب‌های نسیم آهنگ شادی نیست

چه‌گونه بشگفد گل در چنین حالی
که گلبن را به باران اعتمادی نیست

بمان تنها، دل افسرده‌‌حال من!
که یار پاک‌باز و پاک‌زادی نیست

اگر کردم سکوت از خستگی باشد
مپنداری که دیگر انتقادی نیست

اگر در گوشه‌یی خاموش بنشینم
پریشانم، مرا با کس عنادی نیست

نکرده روح من با عمق شب عادت
اگرچه مژده‌یی از بامدادی نیست

صنم عنبرین