تو اشتباه منی غرق اشتباه خودم
چگونه دست کشم دست از گناه خودم؟
که در کشاکش طاعون شب گرفتارم
درون درد و سیاهی و اشک و آه خودم
ببین به موی پریشان من به سایهی خود
ببین چه ریخته در قسمت سیاه خودم
شبیه عقربهی ساعتم و میچرخم ...
ادامهی که در آن نیست پرتگاه خودم
و ذهن پوچ اتاقم همیشه مشکوک است
در انتهای اتاقم در ایستگاه خودم
بدون آن که به پایان راه فکر کنم
به مثل چاه کَن افتاده ام به چاه خودم
#شمیم_فروتن
|