متصدی برنامه بانو فخریه صفرزاده

برخی از برگزار کننده گان محفل
 

یکشنبه دهم میزان ۱۴۰۱ خورشیدی – دوم اکتبر ۲۰۲۲، کانون فرهنگی افغانستان – آلمان و انجمن فرهنگی افغانهای شهر هامبورگ، طی محفل مشترکی به یاد مردم غمدیده و به ویژه زنان و قربانیان دهشت افگنی نشستند.
گردانندۀ محفل، نویسنده وادیب سخنور، خانم فخریه صفرزاده، با توجه جمعۀ خونین کابل و مرگ جوانان قربانی نسل کشی در دشت برچی، نخست یکدقیقه سکوت را اعلام داشت. متعاقب آن به شرح مبسوطی از روزگار آمیخته با غم و ابعاد مختلف استعداد های زنان پرداخت.
نویسنده ومؤخ نصیرمهرین به ضرورت همنوایی ها و تشریک مساعی میان نهاد های فرهنگی- اجتماعی در شهرها و کشورهای مختلف در مبارزه با جهالت حاکم، آلوده با انواع تبعیض و تعصب اشاره کرد.
بانوحمیده محمودی از معلم های پیشین کشور، نبشته یی را پیرامون ضرورت درس و تعلیم برای دختران و محکومیت سیاست ضد فرهنگی طالبان به خوانش گرفت.
در محفل پیامهای عزیزانی که بگونۀ نوشتاری و صوتی دریافت شده بود، انتشار یافت. پیامهای این عزیزان:

- با نو زهره (هنگامه) از تورنتو
- بانو فرشته سما از هامبورگ
- هنرمند عزیز خلیل راغب از امریکا
- نویسنده وشاعر گرامی ویس سرور- کانادا
- شاعر و نویسنده، سرپرست نهاد کودکان نیازمند، سارا صدیقی (یلدا صبور) المان
- نویسنده، ناشرانتشارات شاهمامه و سرپرست دولت زنان در تبعید، منیژه نادری

پس از پایان بخش پیامها، شاعر گرانقدرجناب شبگیر پولادیان، به عنوان مقدمه برای خوانش قصیدۀ شان که به یاد زنان تهیه شده بود، به جوانبی از زنده گی پرمشقت زنان زیر حاکمیت قرون وسطایی و جهالت آلود طالبانی اشاره نموده، روی در دست داشتن سلاح مقاومت و اشاعۀ فرهنگ جهل ستیز تأکید کرد.

- جناب فضل الله رضایی، نویسنده و فعال فرهنگی اجتماعی، به شرح تاریخی و نکاتی از فراز و فرود تجدد و تدریس، ایجاد و یا بسته شدن مکاتب و حضور زنان در حیات کشور در نظامهای بیش از صد سال پسین، اشاره کرده، نقش عنصر دانش را در رشد جوامع و از جمله افغانستان حایز اهمیت حیاتی دانست. وی همچنان در پیوند با اوضاع ایران و ستمی که در آنجا نیز بر زنان میرود، مواردی را خاطرنشان کرد.

- جناب ابراهیم حجازی از فعالان نستوه حوزۀ فرهنگی، عصارۀ یاد داشتهای چندین ساله اش را مطرح کرد که بگونۀ اکادمیک، مرتب شده بود. در این راستا از دیدگاه ها و بینش های ادیان مختلف نام برد و بعد زن در شاهنامۀ فردوسی را طرف توجه و بازخوانی قرار داد. حسن ختام جناب حجازی، دیکلمۀ شعری بود با مطلع " خواهرم برخيز ورنه سنگسارت مى كنند." که به این مناسبت از سدنی آسترالیا از شاعر عزیز شریف حکیم دریافت شده بود.

شایان یادآوری است که بانو فخریه صفرزاده در خلال فرا خواندن سخنرانها، اشعاری را از سراینده گان شعر فارسی مانند بانو امجد رضایی، بانو حمیرا نگهت دستگیر زاده و بانو نادیه فضل در پیوند با زنان به خوانش میگرفت. ناظم محفل هنگام اعلان پایان برنامه از عزیزانی که شرکت نموده و پیام های خود را فرستاده اند، سپاسگزاری کرد. وهمین که از این برنامه، باردیگر از وضعیت زنان و تداوم آن در آینده یاد میکرد، سیل اشک او را همراهی داشت.

دربرنامه به پاس احترام و حرمت به شهدای دشت برچی، از بخش موسیقی صرفنظر شد. همچنان در پیوند با شیوع کرونا، با اعتنا به خواهش نهادی که محل نشست را در اختیار قرار داده بود، از دعوت گسترده و عام خود داری شده بود.
پ.ن: هرگاه متن سخنرانی ها، پیامها و اشعار این برنامه در یک رساله تهیه گردد، گنجینۀ گرانبهایی به دست آنانی میرسد که نظر به بُعد مسافه، امکان شرکت در این نشست ها را ندارند.

(و.ب)