آنچه را شما دریکی دو پروگراف نخست این مقال می خوانید و در حقیفت امر
محتوای این یاد داشت را احتوا می کند ؛ چشم دید من است از برنامه ی
تلویزیونی یکی از کشور هاییکه با ما هم کیش است. از نگاه من این اجرایی که
به آن می پردازم خرافات انگاشته می شود ؛ اما از دید بیشترین مردم آن
سرزمین بنابر اعتقادات ایکه ناشی از دین و مذهب می باشد و از سالیان دراز
به این سو بر ایشان تحمیل شده است ؛ ادای آن را یک وجیبه میدانند. متاسفانه
در کشور ما نیز همین شیوه معمول بوده است و همخوانی دارد.
من در این نوشتار سعی نموده ام آن چه بر ایشان و ما می گذرد را به حیث سوژه
حفظ و کمی ها و کاستی هایی را که در حاشیه ی آن نیاز است هم از نظر دور
نداشته باشم
در ویدیویی از پیش تهیه شده چنین به نمایش درآمد که در آن جوجه سگی را
شماری از بچه ها ٬ جوانان و حتا میان سال ها احاطه کرده و هر کدام با سنگ و
چوبی دست داشته بر سر و روی آن سگی که خطا و گناه خود را نمیداند مورد
بیرحمی و شقاوت این زور آوران قرار گرفته است ٬ حواله می نمودند و سگ
بیچاره به جز از ناله و شیون دیگر کاری از دستش ساخته نبود. من که توان
دیدن همچو صحنه های دلخراش و خیلی ناراحت کننده را ندارم ٬ با تماشای این
ماجرا راه گلویم بسته شد و اشک ٬ ناخود آگاه چشمانم را پر کرد. از جا
برخاستم تا تلویزیون را خاموش نمایم در همین وقفه ی کوتاه دیدم این زنده
جان را که شاید آخرین نفس ها را می گذراند ٬ آن را از پاه ها به درختی
آویختند و با هر اجرا و ادایی بر وی می خندیدند.
وقتا تلویزیون را خاموش نمودم ؛ احساس کردم تنم می لرزد و دچار شوکه شده
ام. با مرور لحظه های زود گذر که حالم رو به بهبودی می رفت پرسش هایی در
ذهنم خطور کرد و با خود گفتم: ما عجب مردم بی بندوبار و ... یی هستیم!
در زمان استیلای عرب به سرزمین ما که از آن زمان هزار چهارصد سال می گذرد
فتوایی صادر شده بود که سگ حیوان نجس به حساب می آید و ما از آن وقت تا حال
که قرن های متمادی سپری می شود این فتوای ناروا را تا هنوز دستورالعمل
شمرده و در پی آزار و اذیت سگ ها هستیم و این فهم و درک در ذهن و ضمیر خود
آگاه ما جا نیفتاده است که سگ نسبت به همه ی حیوانات به خاطر تشخیص حس
بویایی اش مقام نخست را داراست. گذشته از این بهترین رفیق و مددگار انسان
پنداشته می شود. سگ نگهبان شب های تار و پر مخاطره بوده و پاسبان رمه
هاییست که با تربیه ی چوپان ها با انواع حیوانات و حتا انسان های تبهکار و
دزد دست و پنجه نرم می کند. سگ ها در کشور های پیشرفته ی دنیا و شاید هم در
همه کشور های جهان همکار با پولیس و منسوبین قوای نظامی بوده که با وسیله ی
حس بویایی قوی ٬ خدمات کشفی ٬ امنیتی و ... را انجام می دهد و حتا به حیث
یک دوست و یاری با وفا با انسان ها معاشرت می ورزد و ازاین گونه همیاری های
دیگری مانند سهم گرفتن در اجرای شکار با انسان ٬ سهیم بودن در فعالیت های
اکروباتیک و نمایشی با انسان ها از برای انسان ها عمل می نماید. در همین
اثنا به یاد دوستی افتیدم که پیوسته به مسافرت می پردازد و پس از سفر
گزارشات خود را از آنچه دیده و یا برایش جالب می نموده است برایم تعریف می
کند. در ختم یکی از سفر هایش که از کشور عربستان صعودی دیدن نموده بود گفت:
با آنکه من در شهر های متعددی به سیر و سفر پرداخته ام اما سگ را چه اهلی و
چه سگ های ولگرد را در آن جا هیچ ندیدم و باز هم افزود: شاید از همان سال
های نخستین پیدایش اسلام که سگ را نجس قلمداد کرده بودند ؛ دیگر نسل شان را
نابود کرده اند.
من در حیرت فرو رفتم و با خود فکر کردم چگونه می شود از حیوانی که بهترین
دوست و یار انسان ها می باشد آنهم با مهارت های ویژه که در نهاد سگ ها
نهفته است ٬ مردم و حکومت عربستان صعودی بی بهره بمانند.
به یاد دارم درجایی خوانده بودم که در اطراف ما انسانها ٬ پرنده ها ٬
حیوانات و حتا خزندگانی وجود دارند که نسبت به ما انسان ها دقیق تر ٬ بهتر
٬ رنگین تر و زیباتر می بینند. از میان این موجودات ٬ سگ ها که مورد بحث ما
می باشد از طریق بویایی به منظور برقراری ارتباط ٬ می توانند ده ها حتا صد
ها بو را از هم تشخیص دهند و همچنان سگ ها برای هر بویی نوع گیرنده ی خاص
آن بو را دارند که متاسفانه ما تا هنوز به مهارت های چشمگیر شان آشنایی
نداریم تا باشد از وجود شان بیشتر بهره مند شویم.
( پایان )
|