کابل ناتهـ/ســـال هــژدهم/شماره‌ی۴۰۹/بهار سعید/سیه‌چادر

کابل ناتهـ، Kabulnath

بهار سعید

سیه‌چادر

ســـيه چـــــادر مــــرا پـــنـهـان نــدارد

نــمـای رو مـــرا عــــــــــريــان نــدارد

چـــــــو خورشيدم زپشت پـــــــرده تابم

ســــيـــاهی هــا نمـيگــردد نـــــقــــابــم

نــــمـــيــــدارد مـــــرا در پرده پنـــهان

اگـــر عابــــــد نــبــاشد سست ايمــــان

تـــــو کــز شهــر طــــريقـت هـــا بيايی

بـــه مـــوی مـــــن چــــرا ره گـم نمايی

نـــخـــواهــــم نـــاصـح وارونه کـــارم

که پای ضعف «تو»،« من » سرگـذارم

کـــی انصـافی دريــن حکمـــت به بـينم

گـــنـــــه از تــو و مـــن دوزخ نشيــنم

بـــجــــای روی من ای مصلحت ساز!

بـــروی ضــعــف نـفــست چـادر انداز

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل ۴۰۹ سال هــــــــــژدهم جوزا ۱۴۰۱ هجری خورشیدی جــــون ۲۰۲۲